W epoce nowożytnej ukazały się trzy wydania De revolutionibus – w Norymberdze 1543, Bazylei 1566 i Amsterdamie 1617. Dzieło Kopernika przez ponad 200 lat (1616–1822) znajdowało się na indeksie ksiąg zakazanych Kościoła katolickiego, przez co nie mogło być wznawiane. Ponownie drukiem ukazało się dopiero w drugiej połowie XIX wieku – w dużym stopniu w następstwie wzrostu zainteresowania historią nauki w tym czasie.